ترکهای عمیق: این ترکهاگاهی به طور دائمی به وجود می آید و دلیل آن نشست مرتب پی است در این صورت بودن ساکنان در ساختمان خطرناک است.
ترکهای ثابت: معمولا پس از نشست پی، تحرک ساختمان کم می شود. این پدیده بر اثر قطع رطوبت و فشرده شدن سطح زیر پیش می آید. در نتیجه شکست و افت دیوارها و اسکلت بنا نیز متوقف و حالت ترک ثابت می شود.
ترکهای معمولی: این ترکها در اثر افتهای کوچک در اسکلت بنا و به واسطه نیروها و در مواردی به علت نوع مصالح اندود به وجود می آیند. رطوبت، انقباض انبساط حاصله در مقابل خشک شدن سطوح مرطوب، باعث ایجاد ترکهای مویی میشود.
ترک را به شکلهای مختلف می توان آزمایش کرد. نوع خطرناک و بدون خطر آنها را به شکلهای زیر می توان شناسایی کرد:
الف) بند دوقسمت دیوار را که بر اثر ترکهای عمیق از یکدیگر جدا شده اند را با گچ دستی طوری کف کش می کنیم که ملات فقط دو قسمت جدا شده را پوشش دهد؛ یعنی در ترکها نفوذ نکند. پس از خودگیری و خشک شدن ملات گچ، چنانچه از دیوار جدا شود، اسکلت در حال نشست و افت کامل است که باید در مورد آن با احتیاط رفتار کرد. فرمت پاورپونت 2 عدد
ادامه مطالب فوق را در پاورپوینت بعدی ببینید و بخوانید .
دانلود فایل
درباره این سایت